‘’Het Ik zegt: ik ben. De persona (of ego op 3D nivo van bewustzijn) zegt: ‘ik ben dit.. dat’. Het IK leeft en uit zich onvoorwaardelijk (4D 5D). Het IK wordt gemotiveerd door liefde en zegt: ‘ik kan’ (4D 5D). De persona leeft in angst (3D) en zegt: ‘ik kan .. niet’. De persona klaagt, en komt met uitvluchten. Het IK accepteert, integreert en geeft onvoorwaardelijk wat hij te geven heeft (5D). De persona (ego) leeft en uit zich voorwaardelijk. Het ego is dat deel van jou dat niet weet dat het bemind wordt. Het kan geen liefde geven omdat het niet weet dat het liefde te geven heeft. Als je je ego (oftewel ‘innerlijk kind’ deel’) omhelst en liefdevolle aandacht geeft, dan beseft het dat het liefde krijgt. De verkrampte aspecten van je bewustzijn ontspannen zich dan. Het verzet verdwijnt. Zodra het ego beseft dat het bemind wordt, houdt het ego op ego te zijn. Het ego moet sterven om als liefde herboren te worden.

Nu weet je waarom de meeste mensen zich tegen de Verlichting verzetten. Het idee dat je wakker moet worden is beangstigend voor eenieder die nog slaapt. Je angst voor de dood en lijden en je angst voor ontwaken zijn dezelfde angst. Het onbeperkte, Universele Ware Zelf kan pas geboren worden wanneer het beperkte, tijdelijke zelf sterft. Sterven is een van de beste manieren om aanwezig te leren zijn. Sterven is zoiets als een stoomcursus in ontwaken. Dat wil echter niet zeggen dat iedereen die sterft ook ontwaakt. Het betekent louter dat ze de de cursus gevolgd hebben. Je losmaken van een zinloze identiteit (of al dat waar je je mee identificeert en vereenzelvigt) is een onontkoombare stap op het pad terug naar huis. Om echt thuis te komen. Hoe minder je te beschermen hebt des te verrukkelijker het bestaan wordt. Je kunt de dood van het ego niet uit de weg gaan en je kunt evenmin de dood van het lichaam uit de weg gaan.(niets om te verliezen dat is het ware geluk https://www.youtube.com/watch?v=6_uUlLKBcDs vuur https://www.youtube.com/watch?v=L03Eq8HUbvo )

Maak niet de fout te geloven dat je ego sterft wanneer je lichaam sterft, of dat je lichaam sterft wanneer je ego sterft. Elke gewijde leer spoort je aan je niet te hechten aan wereldse zaken, omdat die niet blijvend zijn. Toch raak je er desondanks aan gehecht. Dat hoort bij het ontwaken, bij het bewustwordingsproces: gehecht raken en loslaten. In je armen sluiten en loslaten. Zo verdiept zich de liefde en ontstaat er vrijheid. Op het niveau van de vorm en het wereldse kun je niets blijvends of van blijvende waarde vinden. Elke vorm is in wezen een verstoring van de oorspronkelijke vormloosheid van het universum. Wat allesomvattend en alles beminnend is, kan niet tot een vorm beperkt worden. Liefde kent geen voorwarden, dwz. dat ze geen vorm heeft. (Indy zingt: ‘alles is lucht’ https://www.youtube.com/watch?v=boOH1g0maTQ ‘Indy is niet van deze wereld’ https://www.youtube.com/watch?v=qtKOGbYFxKs ‘Lied van God-wat ik niet ben’ https://www.youtube.com/watch?v=pbKr5ikpKrI ‘zoals licht’ https://www.youtube.com/watch?v=wHnxvCyOckY & https://www.youtube.com/watch?v=s4JQN_oMD5c als het stil is https://www.youtube.com/watch?v=93Ia7cVDuGs )

Je zult in je leven vaak een ‘kleine dood’ sterven. Je zult vele keren de armen die je ooit getroost hebben, los moeten laten en alleen een onzekere toekomst tegemoet gaan. Elke keer dat dat het geval is, komen je angsten omhoog en moet je daar doorheen. Heb geduld en vertrouwen. Niemand wordt van het ene op het andere moment ‘herboren’. Het vraagt tijd. Het is een proces. Het tij komt en trekt zich weer terug. Mensen laten de ene gehechtheid louter los om een andere te vormen, waarin ze een grotere uitdaging vinden. Het leven verloopt ritmisch, maar er zit vooruitgang in. In de gezamenlijke ademhaling van aarde en water, verandert het strand. Stormen komen en gaan. Uiteindelijk ontstaat er een diepe rust die hart en geest doordringt. Eindelijk heb je de grond van je bestaan bereikt.Hier kunnen de wateren der verandering komen en gaan, en verheugt de aarde zich daarin als een minnaar die zich verheugt in de speelse aanraking van zijn Geliefde. Je voelt een diepe aanvaarding, die gepaard gaat met de kalme erkenning dat alles volmaakt is zoals het is. Dat is genade,.dat is de tegenwoordigheid van de Hogere Macht (God) die verblijf is komen houden in jouw hart en in jouw leven.  

Alles wat je als ‘kwaad’ ziet of slecht of onrecht lost op in de Tegenwoordigheid van de liefde. Liefde van je Ware Zelf (persona) je ware aard. Er valt in de wereld geen verlossing te vinden. Iedereen die hem zoekt in de wereld gaat onderuit bij de tocht op het horizontale vlak. Je vindt de verlossing thuis, in je eigen hart. Daar leer je liefde te geven aan de ondergeschoven, afgewezen delen van jezelf. daar ontdek je je heelheid en raak je weer geworteld en verbonden met de Bron. Pijn is een boodschapper. Een oproep om je iets gewaar te worden, je verborgen verdriet tot je bewustzijn door te laten dringen. Het is niet makkelijk om je pijn -en de roep om liefde die erachter zit- toe te geven. Maar zo kun je genezen. Je wordt je bewust van de duistere, gedepriveerde aspecten en gefragmenteerde delen van jezelf en brengt die bewust onder de aandacht. Jebevrijdt ze. Brengt je ‘ innerlijke duisternis’ zo aan het licht. Door de bereidheid tot zich emotioneel door te laten dringen wat hij of zij voelt, gaat er een heilige doorgang open. Een gesloten hart begint weer meer te pulseren, het lichaam begint diep te ademen en geblokkeerde energieën wordt toegestaan vrij te stromen. Dat zijn de eerste stappen van het Genezingsproces. Daarna volgen vele andere stappen, want genezing betekent beweging. Het is geen stilstaande trein maar een rijdende. Als je er eenmaal in zit brengt hij je naar je bestemming. Pijn is de grote gelijkmaker. Hij stelt je in staat om eerlijk en authentiek te zijn. Hij zet je ertoe aan onvoorwaardelijke liefde en steun van anderen te vragen en hetzelfde ook terug te willen geven. Hij brengt je in contact met een heilzame gemeenschap van mensen bij wie de cocon van verdringing aan het scheuren is en ontwaken uit ‘collectieve slaap’.

Een wond die met liefde benaderd wordt genezen. De acceptatie van pijn brengt een verschuiving met zich mee, weg van het on-gemak (dis-ease); je raakt meer op je gemak. Dat stelt je in staat de volgende stap van je ontwikkelingsweg te zetten. Als je authentiek over je pijn vertelt en deelt, geeft dat jezelf en anderen kracht. Jji komt verder, zij komen verder. Je hebt geen behoefte meer aan een leven vol pijn. Hoewel pijn en lijden universele verschijnsel zijn, zijn ze ook tijdelijk. Iedereen komt ermee in aanraking. Ze zijn echter geen constante metgezellen. Het zijn boodschappers. Maar als je de boodschap gehoord hebt, kan de boodschapper vertrekken. Zijn taak zit erop. Geluk en vreugde komen dan in overvloed. De meesten onder jullie projecteren op anderen, datgene waar ze bang voor zijn of wat ze niet prettig vinden aan zichzelf. (‘als je niet luistert naar je ziel dan ga je dood’ https://www.youtube.com/watch?v=HoxaqiFtVGM)

Blijf je concentreren op wat je wilt, ongeacht wat mensen je aanbieden. Wijs alle voorwaarden van de hand. Houd vast aan de waarheid van je eigen hart en aanvaard niets minder dan wat je jezelf beloofd hebt. En het komt op den duur, omdat je trouw gebleven bent aan jezelf. Dat komt niet zomaar door een magische toverspreuk, maar is de vrucht van het toegewijd aannemen van een spirituele levenshouding. Alleenzijn is noodzakelijk voor je emotionele welzijn en gezondheid, of je nu alleen woont of met iemand samenwoont. Alleenzijn geeft je de tijd en ruimte om wat je beleeft te integreren. Het heeft geen zin om wat je beleeft te integreren. Het heeft geen zin om veel te beleven wanneer je niet de tijd neemt om er iets van te leren. Als je van de ene activiteit naar de andere springt, of van contact naar contact, is dat een ware aanslag op je emotionele wezen. De tijd die je uittrekt voor het integreren van je belevenissen is even belangrijk als de tijd die je uittrekt voor de ervaring zelf: elke ademhaling kent drie bewegingen: een inademing, een pauze, en een uitademing. De inademing staat voor het tot je nemen van een ervaring. De pauze dient voor assimilatie. en de uitademing is het loslaten van de ervaring. Hoewel de pauze maar een seconde of twee duurt, is zij van wezenlijk belang voor een geïntegreerde ademhaling. Alleenzijn geeft je de kans te pauzeren. De kwaliteit van je leven hangt ervan af. Je levenslust en enthousiasme komen eruit voort. Als je dat onderdeel overslaat, wordt je leven een leeg omhulsel. Dan kan er veel in komen en uit gaan, maar niets beklijft. Dan wordt het beleefde niet opgenomen en groei je niet in bewustzijn. Je blijft de LIEFDE overal zoeken waar ze niet te vinden is, zoekt liefde bij andere mensen omdat je niet beseft dat de liefde alleen uit je eigen bewustzijn kan komen. Ze heeft niets met iemand anders te maken. Liefde komt voort uit je eigen bereidheid liefdevolle gedachten te denken, liefdevolle gevoelens te voelen en vol vertrouwen door liefde geïnspireerde dingen te doen. Als je daartoe bereid bent zal je beker overstromen. Dan beschik je voortdurend over de liefde die je nodig hebt. En vind je het heerlijk om die aan anderen te geven. Als je liefde wilt, geef dan liefde aan die stukken in jezelf die zich onbemind voelen. Als je licht en aandacht wilt, stuur dan licht en aandacht naar de donkere stukken van je denkgeest. Stuur licht naar de angst en schaamte, naar het verdriet, naar het vermeende gebrek aan zingeving en hoop. Vind je verlichting en het zwartste zwart gaat stralen. Verdriet en vermoeidheid slaat om in ongekende vreugde. Wanhoop verandert in onmetelijke hoop. In de ene pool vind je de andere. Er is slechts 1 plek waar je liefde kunt zoeken en vinden. De Bron van liefde bevindt zich in je eigen hart. Nog nooit is iemand die daar zocht teleurgesteld geworden. Elke authentieke relatie moet gegrondvest zijn op iemands acceptatie van en liefde voor zichzelf. Dat is het belangrijkste spirituele gebaar, het gebaar dat de deur openzet naar het vermogen tot intimiteit.

Ik heb je slechts 2 regels gegeven, de enige die je nodig hebt: ‘Heb God lief (richt je op de Bron) en heb elkander lief.’’ Je leeft in een wereld waarin iedereen schuldig wordt verklaard. Wie anderen veroordeelt, hen vermanend toespreekt, kleineert of probeert te verlossen, projecteert slechts zijn eigen angsten en ontoereikendheid. Onder degenen die het meest verloren en van liefde afgesneden zijn, zijn er Spirituele Guru’s en velen die elke zondag de trappen van het oordeel bestijgen om de boodschap van hun eigen angst te verkondigen en hun macht misbruiken. Veroordeel ook hen niet. Want ze smeken op hun eigen pijnlijke wijze om liefde. Maar aanvaard ook de schuld niet die ze bij je neerleggen. Die ligt niet bij jou.   

Niemand weet meer dan jij en kan je iets geven dat je niet al hebt. Vergeet ze maar: leraren, guru’s, sekten, dogma’s.Als je hen de kans geeft zal men je maar al te graag van allerlei toeschrijven en je je vrijheid ontnemen. Leef echter niet naar andermans regels. Een stimulerende authentieke leermeester eist geen gezag over anderen op. Hij of zij pretendeert niet de antwoorden en oplossingen voor anderen te hebben. Hij probeert niemand te verbeteren. Hij accepteert mensen en moedigt ze aan hun eigen waarheid te ontdekken. Hij ontkent de duisternis niet maar gaat er ook niet tegenin. Hij moedigt simpelweg vriendelijk het licht aan. Hij weet dat het licht zelf alae wonden zal genezen en oplossingen brengt. Hij begrijpt de universele roep om acceptatie en liefde, het echte ‘voedsel’, de enige echte poort naar een spiritueel leven. En die geeft Hij. (hoor die taal van mijn hart https://www.youtube.com/watch?v=CCkPKaCOFZw )

Wanneer jullie stuk voor stuk de waarheid van je eigen hart zouden koesteren, zouden jullie collectief een heel andere wereld baren. Dat zou een wereld van verwerkelijking zijn, niet van opoffering. Een wereld van gelijkheid, niet van vooroordeel, een wereld van inzicht en respect, niet van samenzwering en wanhoop. Maar vol licht en liefde!

Je ervaart alleen maar duisternis en gebrek wanneer je kritiek hebt op de situatie die in het hier en nu wordt voorgeschoteld. Als je de situatie bekijkt en er dankbaarheid voor voelt, ervaar je niets dan geluk. Probeer niet de duisternis achter je te laten. Probeer niet het geluk te vinden. Wees simpelweg bewust hoe je ervoor staat en wees bereid om alles wat er is lief te hebben en te accepteren.

Het leven kent zijn eigen ritme. Als je je overgeeft, vind je dat ritme. Maar overgeven is niet zo makkelijk. Je overgeven betekent dat je elk moment als iets nieuws benadert. En daartoe moet je niet hechten aan wat er zojuist gebeurd is. Je kunt het koesteren, je kunt er blij mee zijn. Maar je moet het zijn eigen gang laten gaan. Je kunt niet wat er gebeurt niet in de hand houden. Je kunt je er alleen maar voor open staan of je ertegen verzetten. Als je verwachtingen hebt, verzet je je. Verzet je niet. Hecht niet aan het verleden en koester geen verwachtingen ten aanzien van de toekomst. Laat gewoon tot je doordringen wat er is. Breng alles naar het hier en nu, je gehechtheden en de verwachtingen naar het hier-en-nu. Wees je bewust van je weerstand. Zie het drama van je teleurstelling. Zie dat je niet gekregen hebt wat je wilde.zie hoe je je als gevolg daarvan voelt. Kijk ernaar. Voel wat er is. Maar verlies jezelf niet in drama of verhalen of weerstand. Als je het drama kunt zien zonder erop te reageren, kun je geankerd blijven in het hier en nu. Je kunt tegenwoordig blijven. Je kunt zien welke deuren dicht zijn en welke open staan. Probeer asjeblieft niet door een dichte deur te gaan. Dan doe je jezelf onnodig pijn. Wanneer je niet weet waarom een deur dicht is, respecteer dan in ieder geval het feit dát hij dicht is. En ga niet knokken met de deurknop. Als de deur open zou zijn, zou je het weten. Willen dat hij open was maakt hem nog niet open (‘’wishing doesn’t make it so’). Veel van de narigheid die je in je leven tegenkomt ontstaat als je probeert door een dichte deur te gaan. Je probeert iemand vast te houden die klaar is om losgelaten te worden, of iemand iets te laten doen voordat zij of hij eraan toe is. In plaats van te accepteren wat er is en het daarmee te doen, ga jii je ermee bemoeien en het zodanig proberen te manipuleren dat het aan jouw vermeende behoeften tegemoetkomt. Dat werkt natuurlijk niet. Als je je bemoeit met wat er is, creëer je wrijving voor jezelf en anderen. Je gaat over de grens. Je staat in de weg. Daarom is het noodzakelijk dat je je daarvan bewust bent. Als je weet dat iets niet loopt, moet je een stap achteruit doen en beseffen dat jouw bemoeienissen niets bijdragen. Je moet pas op de plaats make, pauzeren en nadenken. Je intuïtie toelaten. Je moet ophouden waar je mee bezig bent, want het werkt niet en je wilt de situatie niet erger maken dan hij al is. Als je bent opgehouden, geef je fout dan toe, eerst tegenover jezelf en vervolgens tegenover anderen. Dat is vergeving in haar eenvoudigste vorm. Wanneer je tussenbeide komt in de natuurlijke orde der dingen, ontstaat er leed. Zodra je ophoudt je ermee te bemoeien, komt het leed ten einde. Als je goed kijkt zie je dat elke ogenschijnlijk ‘verlies’ een onverwachte winst met zich meebrengt. Zodra het oude’ sterft’, wordt het nieuwe geboren. De feniks verrijst uit de as van de ondergang. Het vuur der verandering is nooit makkelijk te verduren. Maar wanneer je je eraan overgeeft, is de vuurzee snel voorbij. In de verrijkte bodem kun je dan de zaden voor morgen zaaien.

De liefde komt tot leven in het hier en nu, liefhebben doe je nu. De essentie van het bestaan is in het hier en nu aanwezig. Het hoogst bereikbare in de liefde is hier en nu -op dit moment-bereikbaar. Die kun je niet in het verleden of in de toekomst beleven. Vergeving doe je niet om in de toekomst te verwerven, maar om de verlossing hier en nu te ervaren. Het geeft niet wat je ooit in het verleden gedacht of gevonden hebt. Je hele spiritualiteit beleef je louter op dit moment, in de omstandigheden die voor je neus liggen. Wanneer je maar een enkel ogenblik zonder tijd zou kunnen leven, zou je begrijpen wat je verlossing is. In dat tijdloze ogenblik heeft niets van wat je ooit gezegd of gedaan hebt enige betekenis. Op dat moment valt er niets te hebben: je hebt geen verleden, geen toekomst geen identiteit. Het enige dat bestaat is een ogenblik van zuiver zijn, het ogenblik waar je altijd vertoeft zonder het te weten. Stel je dat eens voor: je bent nu al in de hemel en je weet het niet eens! Je bent al in de hemel, maar vindt de hemel niet aanvaardbaar. De hemel verleent geen steun aan je ego, je plannen en dromen. De hemel verleent geen steun aan ej machtsstrijd, je lessen, zelfs niet aan vergevingsgezindheid. De hemel verleent geen steun aan je soap van misdaad en straf, zonde en verlossing. In de hemel hoeft niets verbeterd te worden. Ook op dit ogenblik hoeft er niets verbeterd te worden (ook niet aan jou). Onthoud dat en je bent in het Koninkrijk, hier en nu. ’’

==========================================================