Persoonlijk vind ik het niet zo belangrijk om in het begin al meteen te weten wat precies de oorzaak is. Ik werk zelf liever visiegericht dan probleemgericht. Ik bedoel daarmee dat ik, als een cliënt een probleem schetst, ik op zoek ga naar het verlangen dat onder dat probleem ligt. Daarmee is het probleem niet onmiddellijk opgelost, maar de cliënt wordt al wel blij van het beeld dat opgeroepen wordt: datgene waar hij of zij naar toe wil. Hier wordt het contact met de bron gemaakt, met de heelheid. En de helende vibratie wordt geactiveerd. Datgene waar je energie aan geeft, wordt versterkt. Geef je energie aan angst, dan versterk je de angst. Besteed je voortdurend aandacht aan boosheid of wrok, dan versterk je die.

Help je de cliënt dus een beeld te scheppen van degene die hij of zij werkelijk van binnenuit is en wil zijn en besteedt deze daar ook dagelijks aandacht aan, dan wordt stap voor stap die positieve energie versterkt. Dat brengt het doel steeds dichterbij. En onderweg daarheen komt er als vanzelf meer inzicht in de oorzaak van het probleem.