Innerlijke Familie

Alle problemen kun je oplossen, maar het volgende is daarbij wel van groot belang: om te beginnen moet je je 'innerlijke familie' op één lijn krijgen. Want als alle leden van je innerlijke familie hetzelfde voor ogen hebben, krijg je veel makkelijker gedaan wat je wilt. Als jouw familieleden eensgezind opereren, haal je het beste uit jezelf. 

 

Spirituele Psychologie

Innerlijke familie    

 

Het model Schilden van je Innerlijke Familie heeft als uitgangspunt dat niets in jou slecht is. Alles wat je doet heeft een goede reden, al ben jij soms de enige die die reden begrijpt.
Hoe doe je dat, accepteren van alles wie jij bent, alles wat jij doet? Sommigen kiezen voor positieve affirmatie (tegen je spiegelbeeld zeggen: ‘Ik accepteer mezelf precies zoals ik ben’) of cognitieve therapie (zien welke negatieve of niet-helpende gedachten je moet veranderen in positieve of helpende gedachten). Of met de helende kracht van meditatie. Via meditatief zingend bidden bidden met mantraas en Worship. Heilzaam werkt het lichaamsgerichte uit de hoek van lichaams gerichte therapie. Zelf heb ik veel baat gehad van de heilzame kracht van Bewogen Bewegen (dans), klank (zang) en allerlei vormen van aanraking (bv. Massage). Ik denk omdat de innerlijke vrouw voor het lichamelijke staat. Hoe sterk onze innerlijke man ook heerst over onze gedachten, uiteindelijk is en blijft hij afhankelijk van ons lichaam, onze zintuigen en onze intuïtie. Hart en ziel. Wanneer je innerlijke vrouw sterk aanwezig is, zal je innerlijke man niet anders kunnen dan rustgevende gedachten creëren. En de innerlijke vrouw kan niet anders dan regelmatig het hoofd leeg maken en in het hier en nu aanwezig zijn.

 

Je innerlijke vrouw staat voor het kunnen accepteren, dragen en verwerken van de werkelijkheid. Zodat je dat wat waardevol is kunt toelaten, en de rest kunt loslaten. 
Wil je bewust met je innerlijke familie gaan werken, dan is je eerste taak versterken van je innerlijke vrouw en (dus) accepteren van wie je bent: je kwaliteiten, je motieven (waarom je iets wilt of doet), en ja, ook je mindere kanten. 

Het is goed als je van jezelf weet wie van je innerlijke familie jij in welke situaties gewend bent om automatisch naar voren te zetten. Weet je dat eenmaal, dan kun je vervolgens proberen – dat kost wel tijd! – dat automatisme te verbreken. Je bepaalt dan bewust(er) wie van je innerlijke familieleden je naar voren schuift, afhankelijk van dat wat je wilt bereiken. Wie bewust kan schakelen tussen zijn innerlijke familieleden heeft daar zijn hele leven plezier van.

Ter illustratie van de regisseursrol gebruik ik vaak het beeld van een verkeersagent die midden op een rotonde het verkeer moet regelen. Dat verkeer bestaat uit de vier auto’s van je innerlijke familieleden. De agent, ofwel de regisseur, bepaalt wie voorrang krijgt en wie moet wachten. Bij de meeste mensen is de regisseur een onervaren verkeersagent die zich makkelijk kan laten intimideren door boze mannelijke chauffeurs die haast hebben. Bij anderen is de regisseur een rustige, ervaren agent die zich niet van de wijs laat brengen door huilende, gillende, claimende meisjes die voorrang willen. Hij blijft ook koel als driftige, woeste jongetjes die eisen, of als sterke mannen als eerste willen. En hij weet wanneer de vrouw onterecht anderen steeds voor laat gaan. Kortom, de rustige, ervaren agent heeft alles onder controle en zorgt voor een goede doorstroming.

De kunst is om situaties altijd zo eenvoudig mogelijk te benaderen. Dit model wil je daarom leren om simpel en snel iets aan een probleem te veranderen. En dat kun je bereiken door als regisseur het familielid van jezelf naar voren te schuiven dat meteen iets voor je kan bereiken. Je vier innerlijke familieleden maken deel van je uit, en daarom word je als regisseur ook weer door hen beïnvloed. Er is dus geen eenrichtingsverkeer tussen jou als regisseur en je innerlijke familieleden, er is sprake van een wisselwerking. 

Regisseur en coach van je innerlijke familie ben je niet zomaar, daar is oefening voor nodig. En je kunt er vast heel wat hulp bij gebruiken, zoals workshops. Het regisseren van je innerlijke familie is een vak dat je moet leren, zo kun je het zien. En je moet blijven oefenen, want oefening baart kunst. Het goede nieuws is: wie het eenmaal geleerd heeft, verleert het nooit meer.

Ook heb je het Healing gedeelte.

Omgaan met je innerlijke kwetsuren. Ik noem een onderdeel hiervan: ‘Inner Child Healing’.

 

Als goede regisseur kies je soms voor het ene innerlijke familielid ten koste van het andere. Bijvoorbeeld wanneer je ‘op advies’ van je innerlijke man, vrouw of jongetje kiest om een relatie te verbreken terwijl je innerlijke meisje dat niet wil. Of je blijft doorgaan met een relatie omdat je innerlijke meisje dat wil, terwijl je innerlijke jongetje het steeds benauwder krijgt. 
Het is normaal dat je je keuzes steeds bijstelt, omdat je steeds meer kennis en levenservaring vergaart. Geef daarbij in ieder geval altijd je innerlijke jongetje de ruimte, om zo speels en zo creatief mogelijke keuzes te maken en ervoor te zorgen dat het leven je niet te zwaar gaat vallen!

 

Bij een gesprek kun je het best eerst de situatie rustig aankijken en dan op basis van je kennis (het instructieboekje van je innerlijke man) en je ervaring met andere gesprekken (de wijsheid van je innerlijke vrouw) inschatten wat de beste reactie is. 
Een voorbeeld: in geval van ruzie met je partner zegt je innerlijke vrouw dat je de ander het beste maar eerst even in zijn sop kan laten gaar koken. En je innerlijke man zegt dat het bij ruzies niet werkt om te gaan schreeuwen of om de ander te negeren. Dat lijkt duidelijk. Maar dan begint het gedoe. Want je innerlijke jongetje wil helemaal niet wachten tot zijn moeder rustig heeft gekeken wat er gaande is, die wil er met zijn briljante ingevingen meteen induiken! En je innerlijke meisje kan niet rustig de zaak aankijken, omdat zij door de ruzie onmiddellijk geraakt wordt en daar uiting aan moet geven. 

Zodra je hebt gekozen naar welk innerlijk familielid je gaat luisteren, hoef je alleen maar tegen jezelf te zeggen: man/vrouw/jongetje/meisje naar voren! Je brein programmeert dan onmiddellijk je houding, waarna het (al in je brein voorgeprogrammeerde) gedrag automatisch volgt. De kunst is om er al experimenterend achter te komen welke van je innerlijke familieleden je wanneer naar voren moet zetten. 

Als goede regisseur van je innerlijke familie weet je steeds wanneer je welk innerlijk familielid naar voren moet schuiven. Dat leer je het best door goed naar alle familieleden te luisteren, maar dat valt niet altijd mee, want net als in een gewoon gezin hebben ze het samen voortdurend over van alles en nog wat. Je innerlijke kinderen willen steeds wat en reageren voortdurend op wat jou overkomt. Is het ergens gezellig? Dan willen je innerlijke kinderen daar graag blijven spelen. Je innerlijke man en vrouw nemen de beslissingen. Zij kunnen, hoe gezellig het ergens ook is, zeggen: we gaan naar huis want er moet morgen gewerkt worden, dus op tijd naar bed. 

Als regisseur van je innerlijke familie kun je een van de leden ervan naar voren kunt schuiven, ofwel een van de schilden kunt oppakken. Maar wat betekent dat nu eigenlijk?
Het oppakken van het jongetjesschild betekent dat je je energie gaat zoeken. Ga na waar je zin in hebt en doe waar je blij van wordt. Als dat niet lukt, geef dan in ieder geval aan waar je absoluut geen zin in hebt!
Je meisjesschild oppakken betekent dat je met je gevoelens aan de slag gaat. Zoek verbinding met iemand bij wie je je prettig voelt en je misschien zelfs kwetsbaar kunt opstellen. 
Het vrouwschild oppakken betekent dat je rustig gaat zitten en bewust gaat reflecteren. Je gaat als het ware herkauwen wat er allemaal is gebeurd, en dat verteren en loslaten. Ook kun je je zegeningen tellen en bewust dankbaar zijn voor alles wat er goed gaat in jouw leven en in dat van degenen van wie je houdt.
Het oppakken van je manschild betekent dat je in actie gaat komen. Maak een takenlijst en een planning en houd je daaraan. Neem je voor een doel te bereiken en zet door tot het gelukt is. 

Als regisseur en coach van je innerlijke familie is het jouw taak om ieders stem gehoor te geven. Ieder gezinslid heeft recht van spreken, en jij beslist wie er gelijk krijgt, wie je de ruimte geeft om zich te manifesteren, welk innerlijk familielid je naar voren schuift. Dat werkt pas goed als ieder familielid zich kan schikken in de rol die jij hem of haar toebedeelt. Anders blijf je, net als in de gewone wereld, voortdurend ontevreden stemmetjes horen. En die kunnen je belemmeren om je helemaal te geven en daarvan te genieten. 

 

Bij het aanpakken en oplossen van problemen, kun je het best eerst kijken naar je innerlijke familie. Per familielid bekijk je dan hoe hij of zij last heeft van het probleem dat je wilt aanpakken. Alleen al dat helder krijgen, geeft rust. 

Waar worstel je mee?
• Je komt steeds in conflict met je manager.
• Je wilt graag een liefdevolle relatie maar het lukt niet.
• Je bent ontevreden over je huidige relatie.
• Je bent ontevreden over je huidige werk, maar weet niet hoe je dit moet veranderen.
• Het lukt je niet om een volgende stap in je carrière te maken en je begrijpt niet hoe dit komt.
• Je bent boos op een van je ouders of op allebei.
• Je wilt graag meer of diepgaandere vriendschappen.
• Je bent verdrietig door een gebeurtenis uit het verleden.
• Je voelt je niet op je gemak bij collega’s, op recepties of feestjes met veel onbekenden.
• Je bent angstig of raakt gespannen als je moet spreken voor een publiek.
• Je bent vaak angstig, gespannen of boos en weet niet waarom.

Al deze problemen kun je oplossen, maar het volgende is daarbij wel van groot belang: om te beginnen moet je je innerlijke familie op één lijn krijgen. Want als alle leden van je innerlijke familie hetzelfde voor ogen hebben, krijg je veel makkelijker gedaan wat je wilt. Als jouw familieleden eensgezind opereren, haal je het beste uit jezelf. *

 

*Uit: Maak kennis met je innerlijke familie van Arienne Klijn